I. Celibat w Kościele Katolockim.

Fikcja i mit uwarunkowane jedynie wiekową tradycją

(postanowienie Soboru Trydenckiego w latach 1545-1563)

czy obowiązkowa i zgodna z naukami w Biblii,

praktyka i stan życia duchownych? 

W Nowym Testamencie, apostoł Paweł, w 1 Liście do Tymoteusza, rozdział 3 wersety 1-13, wypowiedział takie słowa, które w Przekładzie Katolickiej Biblii Tysiąclecia, na stronie 1348 brzmią następująco:

1. Nauka ta zasługuje na wiarę. Jeśli ktoś dąży do biskupstwa, pożąda dobrego zadania.

2. Biskup więc powinien być nienaganny, mąż jednej żony, trzeźwy, rozsądny, przyzwoity, gościnny, sposobny do nauczania,

3. nie przebierający miary w piciu wina, nieskłonny do bicia, ale opanowany, niekłótliwy, niechciwy na grosz,

4. dobrze rządzący własnym domem, trzymający dzieci w uległości, z całą godnością.

5. Jeśli ktoś bowiem nie umie stanąć na czele własnego domu, jakżeż będzie się troszczył o Kościół Boży?

6. Nie [może być] świeżo ochrzczony, ażeby wbiwszy się w pychę nie wpadł w diabelskie potępienie.

7. Powinien też mieć dobre świadectwo ze strony tych, którzy są z zewnątrz, żeby się nie naraził na wzgardę i sidła diabelskie.

8. Diakonami tak samo winni być ludzie godni, w mowie nieobłudni, nie nadużywający wina, niechciwi brudnego zysku,

9. [lecz] utrzymujący tajemnicę wiary w czystym sumieniu.

10. I oni niech będą najpierw poddawani próbie, i dopiero wtedy niech spełniają posługę, jeśli są bez zarzutu.

11. Kobiety również - czyste, nieskłonne do oczerniania, trzeźwe, wierne we wszystkim.

12. Diakoni niech będą mężami jednej żony, rządzący dobrze dziećmi i własnymi domami.

13. Ci bowiem, skoro dobrze spełnili czynności diakońskie, zdobywają sobie zaszczytny stopień i ufną śmiałość w wierze, która jest w Chrystusie Jezusie.

Jeszcze bardziej ciekawe jest "uzasadnienie" wprowadzenia celibatu (tylko przez Kościół zachodni, bowiem w Kościele wschodnim - grekokatolickim, prawosławnym; duchowni nie są zobowiązani do przestrzegania celibatu) jako podniesienie wymaganego stopnia wstrzemięźliwości, podczas gdy apostoł Paweł, uczeń Jezusa Chrystusa, uzasadnił-uwarunkował, predyspozycje do objęcia urzędu kapłana jedynie wśród tych mężczyzn, którzy WPIERW nie zaniedbują podstawowych obowiązków życia codziennego, a zakładając rodzinę, i wychowywując dzieci, przyszłe pokolenie ludzi, dowodzą przynajmniej takich cech charakteru jak:

odpowiedzialność,

stanowczość,

sumienność,

dojrzałość,

przystosowanie społeczne,

i co najważniejsze, posiadają zatrudnienie.

Dość ciekawym zbiegiem okoliczności jest fakt, iż Wikipedia zawiera stwierdzenie jakoby apostoł Paweł jedynie zachęcał do zachowywania celibatu. Przemilczaniu tu ewidentnie Jego słowa to Tymoteusza przytoczone powyżej. Oto cytat z Wikipedii:

II. "Matki, żony i tesciowe" apostołów Jezusa.

Choć w Nowym Testamencie brak jest informacji, jakoby apostoł Paweł był żonaty, i postuluje się w ten sposób konieczność zachowywania celibatu wśród następców apostołów, i osób przyjumjące święcenia kapłańskie, to stanowisku temu sprzeciwia się opisana w Biblii sytuacja apostola Piotra - skały, opoki, którego chorą teściową (gr. penthera) nawiedza Jezus Chrystus:

Mt: 8:14-15 

14. Gdy Jezus przyszedł do domu Piotra, ujrzał jego teściową, leżącą w gorączce.

15. Ujął ją za rękę, a gorączka ją opuściła. Wstała i usługiwała Mu.

1 Kor. 9:4-7

4. Izali nie mamy wolności jeść i pić?

5. Izali nie mamy wolności wodzić z sobą siostry żony, jako i drudzy Apostołowie i bracia Pańscy, i Kiefas?

6. Izali ja tylko i Barnabasz nie mamy wolności, abyśmy nie pracowali?

7. Któż kiedy służy żołnierkę swoim kosztem? Któż sadzi winnicę, a owocu jej nie pożywa? Albo któż trzodę pasie, a mleka trzody nie pożywa?

Łk 1:5.13-15

5. Za czasów Heroda, króla Judei, żył pewien kapłan, imieniem Zachariasz, z oddziału Abiasza. Miał on żonę z rodu Aarona, a na imię było jej Elżbieta.

C.D.N. 

Ostatnia korekta do tekstu: 28 czerwca 2014

Materiały zebrał i opracował Wojciech Jacyk, Namysłów