Czy dusza ludzka jest nieśmiertelna? 

     Życie wieczne i nieśmiertelność, wbrew pozorom, nie wyrażają wcale tego samego stanu. O ile więc, człowiek zyskujący niekończącą się zdolność biologicznej regeneracji komórek, mógłby żyć wiecznie, o tyle, nie byłby przecież z tego powodu od razu nieśmiertelny. Nie do unicestwienia przez Boga, odporny na skrajne czynniki fizyczne i chemiczne. Co więc jest obietnicą Bożą dla ludzi, którzy trwają przy Nim, i ostaną się na Sądzie Ostatecznym? Nieśmiertelność (niezniszczalność), czy życie wieczne?

Jaki los spotka niewierzących? Grzeszników, przeciwników bożych? Czy oni też "zmuszeni są", dostąpić życia wiecznego, lub wręcz nieśmiertelności, by w ten sposób, cierpieć katusze, i ból, jako karę za grzechy, podczas gdy na Ziemi, i we wszechświecie, zapanuje radość, raj, i pokój?

Przeczytajmy co o człowieku, duszy i duchu, ma nam do powiedzenia Słowo Boże:

Rdz 2:7

7. wtedy to Pan Bóg ulepił człowieka z prochu ziemi i tchnął w jego nozdrza tchnienie życia, wskutek czego stał się człowiek istotą żywą.

(BT)

Ez 18:4

4. Oto wszystkie osoby są moje: tak osoba ojca, jak osoba syna. Są moje. Umrze tylko ta osoba* (*dusza), która zgrzeszyła.

(BT)

Pierwotny tekst hebrajski Starego Testamentu, do jakiego możemy się odwołać, wymienia blisko 754. miejsca, w których użyto terminu NePheSz - dusza. Warto już na wstępie zaznaczyć, iż dech ożywiająy ciało (heb. "basar") i serce (heb. "leb") to RUaCh - tchnienie. 

Pierwsze jakże ważne wnioski wypływające z analizy powyższych tekstów to określenia:

"stać się duszą żyjącą" oraz

"ta dusza która zgrzeszy, ta umrze".

Człowiek pomimo stworzenia, uczynienia go z prochu ziemi, do momentu ożywienia go przez Ducha Bożego, pozostaje martwy. Zasadnicze pytanie brzmi gdzie w tej chwili miałby przebywać duch (dusza) Adama, jego żony Ewy, i zapewne reszty rodzaju ludzkiego, jeśli podążając za dogmatem o nieśmiertelności duszy, dochodzimy do wątpliwości, czy to co nieśmiertelne ma jakikolwiek swój początek i nie istnieje "od zawsze". "Nieśmiertelnemu" (wyczerpując obszar znaczeniowy tego słowa) nie można zadać kresu istnienia, więc konsekwentnie nie istnieje "stan" ani podporządkowany mu pogląd o nadaniu komuś "nieśmiertelnemu" początku jego istnienia.

Koh 9:1-10

1. Bo wszystko to rozważyłem i wszystko to zbadałem. Dlatego że sprawiedliwi i mędrcy, i ich czyny są w ręku Boga - zarówno miłość, jak i nienawiść - nie rozpozna człowiek tego wszystkiego, co przed oczyma jego się dzieje.

2. Wszystko jednakie dla wszystkich: Ten sam spotyka los sprawiedliwego, jak i złoczyńcę, tak czystego, jak i nieczystego, zarówno składającego ofiary, jak i tego, który nie składa ofiar; tak samo jest z dobrym, jak i z grzesznikiem, z przysięgającym, jak i z takim, którzy przysięgi się boi.

3. To złem jest wśród wszystkiego, co się dzieje pod słońcem, że jeden dla wszystkich jest los. A przy tym serce synów ludzkich pełne jest zła i głupota w ich sercu, dopóki żyją. A potem - do zmarłych!

4. Bo któż stanowi wyjątek? Wszyscy żyjący mogą jeszcze mieć nadzieję - bo lepszy jest żywy pies niż lew nieżywy -

5. ponieważ żyjący wiedzą, że umrą, a zmarli niczego zgoła nie wiedzą, zapłaty też więcej już żadnej nie mają, bo pamięć o nich idzie w zapomnienie.

6. Tak samo ich miłość, jak również ich nienawiść, jak też ich zazdrość - już dawno zanikły, i już nigdy więcej udziału nie mają żadnego we wszystkim, cokolwiek się dzieje pod słońcem.

7. Nuże więc! W weselu chleb swój spożywaj i w radości pij swoje wino! Bo już ma upodobanie Bóg w twoich czynach.

8. Każdego czasu niech szaty twe będą białe, olejku też niechaj na głowę twoją nie zabraknie!

9. Używaj życia z niewiastą, którąś ukochał, po wszystkie dni marnego twego życia, których ci Bóg użyczył pod słońcem. Po wszystkie dni twej marności! Bo taki jest udział twój w życiu i w twoim trudzie, jaki zadajesz sobie pod słońcem.

10. Każdego dzieła, które twa ręka napotka, podejmij się według twych sił! Bo nie ma żadnej czynności ni rozumienia, ani poznania, ani mądrości w Szeolu, do którego ty zdążasz.

(BT)

C.D.N.

Ostatnia korekta do tekstu: 25 lipiec 2016

Materiały zebrał i opracował Wojciech Jacyk, Namysłów